Ostatnie dni roku szkolnego w grupach 5-latków były pełne emocji! Ekscytacja mieszała się z tremą przed występami dla rodziców (które notabene wypadły wspaniale)! Wzruszenie łączyło się z wdzięcznością za przeżyte wspólnie przygody! Emocji było wiele, bo jak dobrze liczymy, kończy się już trzeci rok wspólnych zabaw i wyzwań. Dziś już tylko wspomnieniem są łzy, które Wiewiórkom, Sówkom i Liskom towarzyszyły u progu przedszkola, przy rozstaniach z rodzicami. Gdy oglądamy zdjęcia z tamtego czasu, nie możemy wyjść z podziwu, jak wiele dzieci osiągnęły i jak wspaniale się rozwinęły! Patrzymy z dumą na odważne, elokwentne, kreatywne, samodzielne i zaradne przedszkolaki, które nawiązały piękne węgielkowe przyjaźnie. Cieszymy się, że mogliśmy ten czas przeżyć razem. Gratulujemy Wam, drodzy Rodzice, wspaniałych pociech o wielkich sercach! I życzymy, by kolejny etap edukacji – zerówka – był czasem dalszego rozwoju i pięknych przygód! Kochane Wiewiórki, Sówki i Liski – POWODZENIA W ZERÓWCE
pożegnanie
Pani Ulu – dziękujemy!
Ależ to były emocje – i dla nas, nauczycielek i pracowników Węgielka, i dla przedszkolaków i dla samej Pani Uli, która w dniu dzisiejszym pożegnała się z przedszkolem i przeszła na zasłużoną emeryturę. 14 lat wspaniałej, ciężkiej pracy, więc należało podziękować tak, jak przedszkolaki potrafią najpiękniej: ze śpiewem na ustach, z mocą przytulasów i łezką wzruszenia. Były oklaski, kwiaty, serca, laurki i słowo DZIĘKUJEMY wypowiadane wielokrotnie. Panią Ulę znał każdy, od tych najmłodszych, po dorosłych, dlatego podziękujcie i Wy: dobrym słowem, jeśli spotkacie Panią Ulę osobiście, i modlitwą 🙂 A poniżej kilka kadrów z naszego pożegnania. Było pięknie.