Author: kasoli

Dlaczego to robicie…? Dlaczego komplikujecie sobie życie i dowozicie wasze dzieci do odległego o 55 km przedszkola zamiast posłać je do tego 300 m od domu? Rozumiem dojechać do gimnazjum, liceum, ale do przedszkola??? I to 55 km codziennie w jedną stronę?

Wiele tych i podobnych pytań narodziło się wśród naszej Rodziny i znajomych po naszej decyzji o przeniesieniu naszych dzieci z pobliskiego przedszkola do „ Węgielka” w Katowicach. Zawsze wiedzieliśmy z Mężem, że nasze dzieci chcemy świadomie wychowywać w oparciu o Pana Boga i przekazywać im chrześcijańską wizję świata. Nasze poszukiwania wiedzy na temat metod wychowawczych zaprowadziły nas na kursy dla rodziców Akademii Familijnej, gdzie zetknęliśmy się ze Stowarzyszeniem Wspierania Edukacji i Rodziny „Sternik”.

Kurs Akademii odsłonił przed nami aspekty wychowywania w cnotach ludzkich oraz z wykorzystaniem okresów sensytywnych (czyli czasu kiedy naszemu dziecku najłatwiej jest nauczyć się np. czytania, pewnych sprawności fizycznych, cnoty porządku, czy hojności). Uzmysławialiśmy sobie jak ważne jest to, by wychowywać integralnie tzn. mieć wspólny front jako rodzice (mama i tata) wobec dzieci, a także wspólnie działać – rodzice + placówka wychowawczo-edukacyjna wobec dzieci. Oczywiście najważniejszą zasadą w tym wszystkim stało się to: chcesz wymagać od dziecka więc najpierw wymagaj od siebie.

Bardzo szybko zrozumieliśmy, że to nad czym pracujemy z dziećmi w domu, nie ma kontynuacji w placówkach edukacyjnych publicznych (w dzisiejszym czasie zagubiły one funkcję wspierania rodziny w wychowaniu, próbując wypełnić tę lukę edukacją tylko i wyłącznie). To wszystko stało się podwalinami naszej niełatwej decyzji, niełatwej bo wiążącej się z dojazdami.

Dlaczego więc Węgielek:
1. W projekcie edukacyjnym „Węgielek” korzystającym z doświadczeń „Sternika” – na 1 miejscu w wychowywaniu naszych dzieci jesteśmy my Rodzice a przedszkole profesjonalnie wspiera nas w tym.
2. Jest tu realizowana edukacja spersonalizowana, a zatem taka gdzie każde dziecko ma opracowywany (wspólnie ze swoim osobistym opiekunem) plan rozwoju by doskonalić umysł, wolę uczucia i ciało. Razem z opiekunem, na indywidualnych spotkaniach ustalamy nad jaką cechą pracujemy razem: rodzice w domu, Pani w przedszkolu, po to, by się wzmacniać w założonym celu.
3. Mamy pełny przepływ informacji jak nasze dziecko funkcjonuje w przedszkolu, a jak w domu. Jest to realizowane na co dzień za pomocą Agendy, w która wpisujemy osiągnięcia dzieci w zakresie założonego zadania.
4. Przedszkole rozwija cnoty chrześcijańskie tydzień po tygodniu, a my rodzice wiedząc nad czym dzieci pracują w przedszkolu, robimy to z nimi w domu.
5. Przedszkole kształtując osobowość naszego dziecka, opiera się na chrześcijańskiej wizji człowieka
6. Uporządkowany, przejrzysty plan dnia, niezwykle bogaty w swej ofercie edukacyjnej wykorzystującej okresy sensytywne rozwoju („bity” rozwijające pamięć, psychomotoryka, zajęcia plastyczne, muzyczne, język i wiele innych)
7. Edukacja zróżnicowana ze względu na płeć na poziomie wyższej edukacji tzn. szkoły dla chłopców i osobno szkoły dla dziewcząt, co pozwala uwzględniać naturalne różnice płci w jak najlepszym rozwijaniu naszych dzieci
8. Bogactwo wiedzy dla rodziców z zakresu wychowywania dzieci co jest realizowane przez wykłady, warsztaty, konferencje, kursy Akademii Familijnej
9. Bogactwo narzędzi formacji duchowej dla rodziców np. dni skupienia, rekolekcje
10. Przedszkole jest inicjatywą Rodziców tak więc wiąże się to, z większym zaangażowaniem samych rodziców we wszystko co dotyczy naszych dzieci. Daje to możliwość inicjowania różnych ciekawych spotkań czy wydarzeń
11. Zawiązują się tu bardzo bliskie więzi między całymi rodzinami czyniąc panującą w przedszkolu atmosferę naprawdę rodzinną
12. Tak naprawdę to miejsce, to przedszkole dla rodziców, bo ono wymaga od nas nieustannego rozwoju, pracy nad sobą, naszym małżeństwem, bo przecież chcąc wymagać od dzieci musimy najpierw wymagać od siebie.

Dla nas i tych innych Rodzin dojeżdżających codziennie z bardzo daleka, odległość jest trudnym doświadczeniem, ale to co osiągamy i chcemy osiągnąć dla naszych dzieci łamie w nas tę barierę . Polecamy tę sprawę nieustannie Panu Bogu, by była ona Jego Drogą dla nas.

Katarzyna i Rafał Jośko z Dziećmi

Druga konferencja z cyklu „Kocham i wymagam” już za nami! Mimo słonecznej pogody na zewnątrz sala wykładowa zapełniła się znów po brzegi. Tym razem mieliśmy przyjemność gościć Państwa Katarzynę i Waldemara Dobrzyńskich – rodziców piątki dzieci, moderatorów Akademii Familijnej, którzy dzielili się z nami wiedzą i rodzicielskim doświadczeniem w temacie budowania charakteru członków rodziny.

Charakteru rozumianego głównie jako zdolność i odwagę do życia zgodnie z własnym sumieniem. Mogliśmy m.in. wysłuchać o tym jak ważne jest wychowanie dzieci do tego, aby w poczuciu pełnej wolności wybierały zawsze czynienie dobra. Jako rodzice jesteśmy w tym zadaniu szczególnie uprawnieni, ale też zobowiązani – głównie do podejmowania wysiłku, aby poprzez własny przykład, jako najlepszą bo najskuteczniejszą metodę wychowawczą, prowadzić dzieci do celu naszego życia, zgodnie z powołaniem do świętości. Prelegenci uczulali nas również na zagrożenia jakie wprowadzają do życia rodzinnego media elektroniczne oraz przekazywali sposoby radzenia sobie z tym zjawiskiem.

Dziękujemy wszystkim za uczestnictwo równocześnie zapraszając na kolejną konferencję, która odbędzie się po wakacjach.

Głównymi organizatorami konferencji było Przedszkole Węgielek oraz Stowarzyszenie Sternik. Patronat medialny objęło Radio eM, Gość Niedzielny oraz portal wiara.pl.

Rozpoczęliśmy Węgielkowe Wyprawy ojców z córkami!

19 maja odbyła się Pierwsza (może przejdzie do historii?) Węgielkowa wyprawa ojców z córkami. Spotkaliśmy się w lesie w Mysłowicach-Wesołej, gdzie leśniczy poprowadził nas na szkółkę leśną. Tam sadziliśmy wspólnie nowy las. Dziewczynki dzielnie wspierały ojców w kopaniu dołków, a często same brały sprawy w swoje ręce.

Pan leśniczy opowiadał nam o lesie, jego mieszkańcach i ich kłopotach. Posadziliśmy w sumie 100 małych buków.

Mamy nadzieję odwiedzić to miejsce za około 5 lat, kiedy to nasze drzewka nieco podrosną.

Ku pamięci namiary GPS:
50º 12’58,32″N
19º 06’31,04″E

PS. Pan leśniczy odwiedzi nasze przedszkole we wtorek 5 czerwca.

Planując z mężem dzieci mieliśmy też plan na ich wychowanie. Dopóki nasza Córeczka była w domu, tak naprawdę wpływ na jej zachowanie mieliśmy tylko my oraz najbliższa rodzina. Jednak nieuchronnie zbliżał się czas, kiedy trzeba było podjąć decyzję o wyborze przedszkola, co jednocześnie jest wyborem kierunku wychowania. Rozpoczął się czas gromadzenia informacji o przedszkolach. Chcąc zapisać dziecko do rejonowego przedszkola na wstępie można na przykład usłyszeć pytanie: „Czy jest Pani samotną matką?”… Szukając dalej, napotykaliśmy ogłoszenia w stylu: „Przedszkole o profilu artystycznym…”. Przecież my chcieliśmy, aby nasza Córka chodziła do zwykłego przedszkola, gdzie w cenie będzie fakt posiadania obojga rodziców, kochającej się na codzień rodziny. Tak trafiliśmy na przedszkole „Węgielek”, gdzie dzisiaj mówimy o nim, że jest o profilu… rodzinnym.

To przedszkole jest stworzone przez rodziców dla swoich dzieci, jest naturalnym przedłużeniem domu rodzinnego, gdzie kształci się dzieci ucząc tych samych zasad i wartości, które chcą im przekazać rodzice. Dla nas niesamowite w nim jest osobiste zaangażowanie rodziców i nauczycieli w wychowanie swoich pociech. Kiedyś usłyszeliśmy, że do tego przedszkola to nie tylko chodzą same dzieci, ale chodzi cała rodzina. To prawda, przyjmowane są całe rodziny. Zostajemy wspomagani w wychowaniu naszych dzieci poprzez szkolenia, wykłady, formację duchową, wspólnotę rodziców i tutoring. Co to takiego tutoring? – ktoś zapyta. Tutaj właśnie ujawnia się wyjątkowość tej placówki – indywidualne podejście do człowieka – edukacja spersonalizowana. Otrzymaliśmy swojego tutora (opiekuna), z którym wspólnie ustalamy plan rozwoju naszej Córeczki, wypracowujemy oraz wspólnie stosujemy te same metody pracy (motywowanie, nagradzanie). Szczególną uwagę zwracamy na kształtowanie nawyków, cnót w wychowaniu. Mieliśmy już okazje usłyszeć od Córki, że za mało „pracujemy” nad układaniem bucików po przyjściu z podwórka.

Po blisko roku uczęszczania naszej rodziny do „Węgielka” cieszymy się z radosnej naszej Córeczki, która codziennie rano się pyta, czy dzisiaj może iść do przedszkola. Ogromną radością jest również fakt możliwości kontynuowania wychowania i edukacji w tymże nurcie, bowiem od września 2012 roku zostają otwarte dwie szkoły, jedna dla chłopców, a druga dla dziewcząt.

Agnieszka i Andrzej Gwóźdź

Ponad 200 osób wzięło udział w pierwszej konferencji z cyklu „Kocham i wymagam”, która odbyła się w piątek 30 marca 2012 w auli Wydziału Teologii Uniwersytetu Śląskiego. Głównymi organizatorami konferencji było nasze Przedszkole Węgielek oraz Stowarzyszenie Sternik. Patronat medialny objęło Radio eM, Gość Niedzielny oraz portal wiara.pl.

Paweł Zuchniewicz, pierwszy prelegent, zachęcał w swoim wykładzie pt. „Wychowanie do wolności” do kierowania się zasadami miłości i logiki w wychowaniu. Mówił: „Dzieciom należy zostawić przestrzeń wolności. Jeśli rozmijają się z prawdą, przez umiejętne pytania możemy im pomóc odkryć prawdę. Zaufanie ma większą wartość niż ciągłe podejrzewanie i kontrola”. Według niego, rodzice muszą stawać się prawdziwymi przyjaciółmi dziecka, ale nigdy 'kumplami’.

Dr Monika Jakubowska w drugim wykładzie pt. „Autorytet rodzica. Jak dzisiaj wymagać od dziecka?” przekonywała, że nie sposób skutecznie wymagać od dzieci, jeśli sami nie wymagamy wpierw od siebie. To właśnie nasze codzienne postawy mają największy wpływ na kształtowanie naszych dzieci. Praktykowanie cnót na codzień jest o niebo ważniejsze i skuteczniejsze od gadania o tym, jak być powinno.

Dziękujemy wszystkim za uczestnictwo równocześnie zapraszając na kolejną konferencję, która odbędzie się 29 maja. Już wkrótce poznamy nazwiska prelegentów oraz tytuły wykładów.

Na naszej stronie internetowej w zakładce PROGRAM znaleźć można zapis audycji radia eM o tej konferencji.